ไปบำบัดตะไอ้Emบ่าว หนักแล้วหล่าวสากูGแล
ทำงานทำการEmมั่ง ขอแต่ตังค์พ่อGแม่
สร้างแต่เรื่องปัญEmหา เพื่อนบ้าๆเพที่Gคบ
สมองถึงจุดAmจบ D พบแต่ความฟั่นEmเฟือน D
INSTRU | Em | Em | Em | Em |
INSTRU | Em | Em | Em | Em | C | B |
INSTRU | Em | Em | Em | D |
ผ้าสีEmขาว ถึงคราวหม่นหมอง
อยู่ Amม.2 ลองบุหรี่เหล้าโEmซดา
ม.3 ม.4 สูบเถกัAmญชา
ม.5 Dม.6 ตกเป็นทาEmสยา
เปลี่ยนสถานศึกCษา D
มาอยู่โรงเรียนดัดสันEmดาน
GนานหลาAmยวัน พ่อแม่Dนั้นเฝ้าคอยห่วงGหา
ออกAmมาคิดว่ากลับตัว หลบไปEmมั่วมั่วสุมกันใGหม่
อยู่Amบ้านขี้คร้านไม่ทำEmไร รีดไDถเบี้ยของพ่อGแม่
ถ้าไม่ใEmห้ตบตีรังAmแก พ่อDแม่หาของเก่าขGาย
อนาEmคตหวังพึ่งลูกAmชาย บั้นปDลายหวังไว้อย่าGงนี้
อยากให้Emลูกเติบโตเป็นคAmนดี เหมือนใDครๆ B
ไปบำบัดตะไอ้Emบ่าว หนักแล้วหล่าวสากูGแล
ทำงานทำการEmมั่ง ขอแต่ตังค์พ่อGแม่
สร้างแต่เรื่องปัญEmหา เพื่อนบ้าๆเพที่Gคบ
สมองถึงจุดAmจบ D พบแต่ความฟั่นEmเฟือน D
ชาวบ้Cานส่งเสียงร้อEmงดัง
ชายคDลั่งไล่ฟันผู้Gคน
มันจำไม่Emได้แม้แต่แม่ขอAmงตน
สับDสนฟั่นเฟือนร้อนฤทธิ์Gยา
Em191 รีบบึ่งรAmถมา แม่ร้องDว่ายาวิสาGมัญ
ถึงมันอีEmชั่วมันก็ลูกขอAmงฉัน
จับDมันไปบำบัดก็Emพอ
ไปบำบัดตะไอ้Emบ่าว หนักแล้วหล่าวสากูGแล
ทำงานทำการEmมั่ง ขอแต่ตังค์พ่อGแม่
สร้างแต่เรื่องปัญEmหา เพื่อนบ้าๆเพที่Gคบ
สมองถึงจุดAmจบ D พบแต่ความฟั่นEmเฟือน D
INSTRU | Em | G | Em | G |
INSTRU | Em | G | C | B |
INSTRU | Em | G | Em | G |
INSTRU | Em | G | C | B |
ชาวบ้Cานส่งเสียงร้อEmงดัง
ชายคDลั่งไล่ฟันผู้Gคน
มันจำไม่Emได้แม้แต่แม่ขอAmงตน
สับDสนฟั่นเฟือนร้อนฤทธิ์Gยา
Em191 รีบบึ่งรAmถมา แม่ร้องDว่ายาวิสาGมัญ
ถึงมันอีEmชั่วมันก็ลูกขอAmงฉัน
จับDมันไปบำบัดก็Emพอ
ไปบำบัดตะไอ้Emบ่าว หนักแล้วหล่าวสากูGแล
ทำงานทำการEmมั่ง ขอแต่ตังค์พ่อGแม่
สร้างแต่เรื่องปัญEmหา เพื่อนบ้าๆเพที่Gคบ
สมองถึงจุดAmจบ D พบแต่ความฟั่นEmเฟือน D
ไปบำบัดตะไอ้Emบ่าว หนักแล้วหล่าวสากูGแล
ทำงานทำการEmมั่ง ขอแต่ตังค์พ่อGแม่
สร้างแต่เรื่องปัญEmหา เพื่อนบ้าๆเพที่Gคบ
สมองถึงจุดAmจบ D พบแต่ความฟั่นEmเฟือน D
INSTRU | Em | G | Em | G |
INSTRU | Em | G | C | B |
ไปบำบัดตะไอ้Emบ่าว หนักแล้วหล่าวสากูแล..
